فروشگاه اینترنتی دلفینیا | از امروز سبقت بگیر
نویسنده: زهرا آقاخانی 
در این مقاله تیم دلفینیا برای شما از تاریخچه ساعت های هوشمند از ابتدا تا به الان را مورد مطالعه قرار داده است.
تاریخچه ساعتهای هوشمند
اولین ساعت دیجیتالی Pulsar بود که در سال 1972 وارد بازار شد، این ساعت توسط شرکت همیلتون تولید و روانه بازار شده است و در سال 1978 سیکو آن را خریداری نموده است. در سال بعد ساعت Plusar )NL C01) تولید و روانه بازار شد. که توانایی ذخیره نمودن 24 رقم از اطلاعات را دارا بود. با تولید کامپیوترهای شخصی در 1980، سیکو هم شروع به توسعه ساعتهایی با قابلیت هایی برای انجام محاسبات نمود. سال 1983 سیکو ساعتی را وارد بازار کرد که تا 2000 رقم را میتوانست ذخیره کند و اسم آن را Data2000 گذاشت. این نوع ساعت یک صفحه کلید خارجی برای ورود اطلاعات داشت.
در سال 1984، اولین مدل ساعت های هوشمند RC-1000 سیکو بود که یک تراشه برای متصل شدن به کامپیوتر داشت و توسط Seiko Espon توسعه داده شده بود. این مدل با اکثر کامپیوترها مثل اپل و Commodore C64 سازگار بود.
مدل دیگری که در سال 1985 با کد RC-4000 و نام مستعار PC Datagraph عرضه شد ، درست مثل RC-1000 ولی از جنس استیل بود. این ساعت دارای یک رم 2KB بود.
در سال 1985 کامپیوتر مچی RC-20 با نام تجاری مشترک “Sieko Epson” عرضه شدند. این مدل یک میکروپروسسور SMC84C00 8-bit Z-80، 8 کیلوبایت ROM و 2 کیلوبایت RAM داشت همچنین شامل برنامههای کاربردی مثل برنامه‌ریزی، یادداشتها، زمان جهانی و یک برنامه ماشین حساب چهار کاره بود. نمایشگر 32*42 پیکسلی داشت و مهتر از همه این ویژگی ها صفحه لمسی داشت.
در سال 1985 RC-4000 PC DATA عرضه شد و یکی از “کوچکترین ترمینال جهان” آنرا نامگذاری کردند. Timex Datalink بعد از حدودا ۱۰ سال بعد معرفی شد. که با همکاری شرکت مایکروسافت طراحی شده بود و میتوانست تا 150 مخاطب را ذخیره کند و همچنین اطلاعاتی را از کامپیوتر دریافت نماید.
در سال 1998ساعتی با نام Seiko Ruputer تولید شد.این ساعت چیزی بیشتر از یک ساعت معمولی و بیشتر یک کامپیوتر بود. درونش یک پردازنده 16 بیتی و 128 کیلو بایت رم قرار داشت. صفحه نمایشش هم از نوع ال سی دی تک رنگ و با رزولوشن 64×102 ساخته شده بود.
IBM WatchPad در سال 2001 ، ساعتی بود که بیشترین امکانات را تا آن زمان داشت. این مدل دارای نمایشگر 320 در 240 پیکسل بود و شامل پردازنده 74 مگاهرتزی و رم 8 مگابایتی میشد. روی آن سیستم عامل لینوکس نصب بود. این ساعت بلوتوث هم داشت و همچنین یک حسگر اثر انگشت برای بالا بردن امنیت ساعت روی آن کار شده بود. IBM و سیتیزن دو شرکت دیگری بودند که به فکر ساخت یک ساعت لینوکسی افتادند. WatchPad نام این ساعت بود، گرچه زیاد عمر نکرد. پس از آن شرکت فسیل در فکر استفاده از Palm OS افتاد و چند مدل را بین سالهای 2002 تا 2005 روانه بازار کرد.
مایکروسافت در سال 2004 با ساعتی که در آن زمان خیلی پیشرفته بود ، به نام SPOT را عرضه نمود. این گجت پوشیدنی به صورت بیسیم به شبکه MSN Direct Network وصل میشد و اطلاعاتی همچون اخبار، هواشناسی، به روزرسانی نرم افزارها و… را دریافت می‌کرد.
بعد از SPOT اولین ساعت هوشمند که میتوانست به سیستم عامل اندروید وصل شود توسط شرکت سونی به نام Sony Smartwatch1 طراحی شد. بعد از آن شرکت Pebble ساعت هوشمندی که قابلیت اتصال به گوشیهای اندروید و ios را داشت تولید کرد. در آن زمان انقلابی در این صنعت بود. بعد از مدتی سونی توانست نسخه پیشرفتهتر و بهبود یافته ای با نام Sony Smart Watch 2 را تولید کند.
2009: Samsung S9110 Watch Phone
ایده مایکروسافت خوب بود، ولی اقدامی که برای آن ایده کرد نادرست بود. آینده ساعت های هوشمند بیسیم بود، اما نه اف ام. این بلوتوث بود که بهترین سیستم بی سیم را برای این گجتهای هوشمند فراهم می‌کرد.
دیگر کم کم زمان آن رسیده بود که باتری‌های خوب، صفحات لمسی و کم مصرف، ارتباطات کوتاه برد با وسایلی که به اینترنت متصل می‌شدند، برای اسمارت واچ ها فراهم شود.
در سال 2015 ساعتی به نام Apple Watch تولید و روانه بازار شد.
حرفهای زیادی از طراحی و قابلیت‌های این ساعت هوشمند زده شده است و اگر تمام آنها واقعیت داشته باشد، با یک تحول در زمینه هوشمندهای پوشیدنی آنهم از نوع ساعت های هوشمند روبرو خواهیم شد.
منابع:
